W tym artykule
Syndrom jednego kociaka
Syndrom jednego kociaka został zdefiniowany przez kilku kocich behawiorystów i odnosi się do problemów zachowań kociąt, spowodowanych ich przeprowadzką do nowego domu bez żadnych towarzyszy. Aby temu zapobiec, wiele schronisk wymaga obecnie, aby kocięta były adoptowane w parach.
Dlaczego mówi się, że adopcja jednego kociaka jest zła?.
W ciągu pierwszych 12 do 14 tygodni życia kocięta muszą się wiele nauczyć w zakresie interakcji społecznych i zachowania. Jako ludzie nie możemy nauczyć kociaka, jak być kotem. Powiedzmy, że kociak bawi się ostro z jednym z rodzeństwa i drapie maluchowi nos. W odpowiedzi na pazury rodzeństwo prawdopodobnie odwdzięczy się łapą lub ugryzie sprawcę, aby powiedzieć mu, że ma przestać zaczepiać. Kociak nauczy się teraz, że nie należy tak chuliganić i prawdopodobnie zapamięta tę lekcję na zawsze. Jako ludzie nigdy nie moglibyśmy dać kociakowi tak cennych lekcji, jak może to zrobić przedstawiciel jego własnego gatunku.
Skąd mam wiedzieć, czy moje kocię cierpi na syndrom jednego kociaka?.
Ponieważ kocięta z syndromem jednego kociaka pomijają ważną część procesu socjalizacji i nie mają partnera do zabawy, mogą stać się agresywne, niespokojne, zestresowane, znudzone, a nawet destrukcyjne. Mogą drapać meble, zranić cię podczas zabawy, ponieważ nie zdają sobie sprawy, że są niedelikatne, terroryzować inne zwierzęta lub stać się niezwykle zależne od Ciebie, nieustannie szukając uwagi.
Jak uniknąć syndromu jednego kociaka
Jak można się spodziewać, syndromu jednego kociaka można łatwo uniknąć, adoptując co najmniej dwoje kociąt jednocześnie. Ważna uwaga: te kocięta niekoniecznie muszą być rodzeństwem, ale najlepiej, jeśli są w tym samym wieku i mają już silną więź. Jeśli jednak masz już dorosłego kota, kociak prawdopodobnie zaprzyjaźni się z nim w mgnieniu oka. Zapoznaj się z naszym artykułem poświęconym kwestii zapoznania nowego kociaka z kotem rezydentem.
Reakcja
Ponieważ syndrom jednego kociaka nigdy nie został naukowo udowodniony jako „prawdziwy”, niektórzy twierdzą, że kocięta są idealnie szczęśliwe w pojedynkę, a konieczność adopcji dwojga kociąt jednocześnie może uniemożliwić adopcję w ogóle. Jednak wielu właścicieli kotów potwierdzi, że koty nie są samotnikami i są o wiele szczęśliwsze z kumplem, niezależnie od tego, czy jest to kociak, przyjazny dorosły kot czy może nawet pies. Zwierzęcy przyjaciel zapewni kociakowi komfort, zajęcie fizyczne i umysłowe oraz mnóstwo kontaktów społecznych. W ten sposób może wyrosnąć na wspaniałego, dobrze przystosowanego kota!
