In dit artikel
Een ambulancier met een missie
Sommige Catit-medewerkers hebben een wel erg bijzondere hobby. Laurien is een van hen. Op weekdagen werkt ze als copywriter bij het Catit Basecamp-team, en in het weekend… is ze vrijwillig ambulancier voor de noodcentrale 112! Tijdens een van haar shiften op de ziekenwagen toonde Laurien een foto van haar katten aan haar collega-ambulancier. Die merkt op dat ie buiten al meerdere malen 2 katten had zien lopen, een grote en een kleintje, en dat deze achter de garage van de ambulancedienst leken te wonen.
Vier bange oogjes
Laurien ging meteen op onderzoek uit, en al snel vond ze achter de garage een prachtige langharige kat met haar schattige pluisbol van een kitten. Het kleintje had dezelfde kleuren als mama, zwart en wit, en was bijna een exacte kopie van haar. Noch mama, nog het kittentje durfde dichterbij komen. Pas toen Laurien hen wat eten aanbood, kwamen de twee uit hun schuilplaats tevoorschijn om hun buikje te vullen. Hoewel het kittentje bij het kleinste geluid bang werd en terug verdween, leek de mama het niet erg te vinden dat er een mens in de buurt was. Ze liet zich na een tijdje zelfs aaien tijdens het eten, en begon dan meteen luid te spinnen.
Op zoek naar een veilige thuis
Nu gebleken was dat mamapoes en haar kitten niet wild waren, besloot Laurien om verder hun vertrouwen te winnen in de hoop dat de katten tam genoeg zouden zijn om hen te vangen. Zo zou een eventuele chip uitgelezen kunnen worden, en zou Laurien indien nodig een nieuwe thuis voor hen kunnen zoeken. Volgens de buren zou het immers om zwerfkatjes gaan, maar alle asielen in de buurt zaten eivol en vroegen Laurien om zelf op zoek te gaan naar een nieuw huisje. Gelukkig had Laurien meteen een plan. Joris, onze IT specialist hier bij Catit, had eerder al aangegeven dat hij en zijn vrouw overwogen om een kat te adopteren. Dus, wanneer Laurien aan Joris en Hannelore vroeg of ze de twee katten in huis wilden nemen indien het inderdaad om zwerfkatten zou gaan, moesten ze er niet lang over nadenken.
Mama en haar kitten te pakken krijgen
Enkele weken lang probeerde Laurien het vertrouwen van de katten te winnen, en uiteindelijk was het dan tijd voor de poezels om hun leven op straat vaarwel te zeggen en in te trekken bij Joris en Hannelore. Het was niet gemakkelijk om mama en haar kitten te vangen, en de eerste poging mislukte dan ook jammerlijk omdat de katten werden opgeschrokken door het verkeer naast de garage. De tweede poging, die een paar dagen later plaatsvond, slaagde meteen, mede dankzij de Catit Cabrio kattenmand met zijn handige openingsmechanisme bovenaan.
Welkom thuis!
Eens gevangen, werden mamapoes en haar kitten onmiddellijk overgebracht naar hun nieuwe thuis, slechts 20 minuten verderop. De lieverds kregen hun eigen kamer, gevuld met speelgoed, manden en schuilplaatsen. Na een paar weken waren de katten gewend geraakt aan hun nieuwe omgeving, dus was het tijd om ze naar de dierenarts te brengen om hun chip te laten controleren (ze bleken er geen te hebben), ze te laten chippen, vaccineren, steriliseren en castreren. Ook hadden de katten een naam nodig. Gelukkig hadden Joris en Hannelore er al lang twee bedacht. De mamapoes zou Panda gaan heten en haar kitten, dat een katertje bleek te zijn, zou Pooky gaan heten.
Hoe gaat het met hen?
Met Panda en Pooky gaat het fantastisch! Pooky is inmiddels even groot als zijn mama, maar diep vanbinnen is hij nog steeds een speelse kitten. De speelvogel houdt ervan om de staart van zijn mama te vangen, waarna zij hem kordaat laat weten dat hij moet ophouden. Pooky was in het begin erg schuw, maar ondertussen heeft hij aan zelfvertrouwen gewonnen en ligt hij maar wat graag bij zijn baasjes op de sofa. En Panda? Ook zij doet maar al te graag mee!
