In dit artikel
Thor supports his mom, who is fighting breast cancer
“Op een koude en regenachtige novembermiddag vond ik Thor zwervend over straat. De dag ervoor had ik de diagnose van borstkanker gekregen. Thor was erg vuil – zijn poten zaten onder de modder en hij had grote doorns in zijn vacht zitten, waarschijnlijk van het vele rondlopen en van het doorkruisen van een ravijn vlak bij mijn huis. Ik besloot Thor onderdak te geven voor het geval iemand naar hem op zoek was. De kleine schat was heel aanhankelijk bij mij, waardoor ik ging beseffen dat zijn plaatsje bij mij was – om me bij te staan in de moeilijke strijd die ik op het punt stond te beginnen: mijn strijd tegen kanker en de zware behandelingen.”
“Thor en ik zijn nu onafscheidelijk en ik weet zeker dat hij me de kracht heeft gegeven die ik nodig had. Ik weet dat ik de strijd uiteindelijk zal winnen. Thor is mijn engel en ik hou zielsveel van hem.”
Hughie hielp zijn baasjes een groot verlies te verwerken
“Als dierenarts gebeurt het nu eenmaal dat je een zwerfkat mee naar huis neemt. Hughie werd in de praktijk binnengebracht als kitten. Hij had enorme ogen en een schattig tongetje dat uit zijn mondje hing. Het kleine katertje stal vanaf het eerste moment mijn hart. Ik wist op dat moment al dat hij deel zou gaan uitmaken van ons eigenzinnige gezinnetje, maar mijn partner was zich daar nog helemaal niet van bewust. Hughie zou immers “maar een weekendje blijven”.
“De dag nadat ik Hughie mee naar huis nam, overleed mijn schoonmoeder helaas plotseling. Het was een hartverscheurende tijd voor iedereen, maar gelukkig hielp de kleine Hughie om de pijn te verzachten. Hij was ons kleine geschenk waarvan we niet wisten dat we het nodig hadden. Hij gaf ons de beste knuffels wanneer we huilden en maakte ons terug aan het lachen toen we vergeten waren hoe dat moest.”
“Leuk weetje: Hughie is vernoemd naar Hugh Jackman, de favoriete acteur van mijn overleden schoonmoeder.”
Poppy zorgde voor gezelschap en bracht vreugde tijdens de Covid-19 pandemie
Helemaal aan het begin van de Covid-19 pandemie vond ik een kat in mijn tuin en ik besloot haar Maya te noemen. Het jaar daarop, in 2020, beviel Maya van twee prachtige kittens, en één van hen was Poppy.
Poppy en zijn moeder Maya waren mijn redding tijdens de lange lockdowns, want ik miste mijn vrienden en mijn lief echt heel erg. De genegenheid van Poppy en Maya, en de tijd die ik doorbracht door met hem te spelen, hebben me erg geholpen.
Khatleesi troost haar baasje, die lijdt aan depressie
In de tijd dat ik zwaar depressief was en ik vaak huilde, begon Khatleesi – die normaal niet zo’n aanhankelijke kat is – in mijn oksel te slapen. Ze zette haar lijfje in mijn okselholte, en legde haar kopje op mijn schouder.
Op een nacht, toen ik huilde, likte ze mijn tranen weg zodra ze over mijn wang liepen. Voor sommigen is dat misschien niet zo bijzonder, maar voor mij voelde het alsof ze me op dat moment troostte, waardoor ik me meteen lichter voelde.
