In dit artikel
Deel 1 – het begin
Hoe het allemaal begon
Anne – een ex-collega – contacteerde ons met een verhaal dat ons meteen deed denken aan onze kantoorkat Pixi. Onze Pixi werd immers als piepklein kittentje gevonden in een tuin, waarna ze samen met haar broertjes en zusjes in een pleeggezin terechtkwam.
Is het een vogel…?
Anne woont nabij Gent in een prachtig huis met een zonnige tuin. Nadat ze vogeltjes has gespot in een klimhortensia die tegen de tuinmuur groeit, besloot ze een vogelhuisje op te hangen. Onderaan het dichte struikgewas hoorde Anne geritsel, en toen ze naar beneden keek, verwachte ze dan ook om een vogeletje te zien. Groot was haar verbazing toen twee grote, gele kattenogen haar aankeken. Anne schrok van de onverwachte aanblik, waardoor ze volledig verbijsterd met vogelhuisje en al terug haar huis binnenliep.
Na enkele seconden besefte Anne wat ze net had aanschouwd en drong het tot haar door dat het vreemd was dat zij degene was die wegliep en niet de kat. Anne besloot terug naar buiten te gaan om de kat beter te kijke, en daar besefte ze al snel wat er aan de hand was. De kat waarmee ze net oog in oog was komen te staan, was pas moeder geworden en zorgde voor haar 4 kleine kittens. De minuscule pluisbolletjes hadden hun oogjes nog gesloten, wat betekent dat ze hooguit een week oud waren!
Een naam voor mamapoes
De kat onderin de klimhortensia was niet van Anne, en misschien miste iemand het prachtige dier. Anne ging dus meteen op zoek naar de eigenaar van de lapjeskat, maar vele buurtwandelingen, websitebezoeken, en Facebook-zoekopdrachten later leek niemand de katachtige te missen. Hierop besloten Anne en haar partner dat zij voor mamapoes en de kleintjes zouden zorgen totdat de eigenaar zou opduiken, of de kittens oud genoeg zouden zijn om geadopteerd te worden. Ze voorzagen mama van vers water en premium kattenvoer, en besloten om mamapoes een naam te geven. Omdat de lapjeskat en haar kittens hun intrek hadden genomen onderin een klimhortensia kreeg mama de naam Hortense. Bovendien betekent Hortense “uit de tuin”, en dat is precies waar de lieverds gevonden werden.
Het verhaal gaat verder…
Anne liet ons weten dat Hortense en haar 4 kleintjes na een paar dagen gewend waren aan hun nieuwe thuis onder de struiken. Mamapoes lag vaak heerlijk te zonnen of uit een grote waterschaal te drinken. De 5 shubunkins – een soort goudvissen – die in de schaal woonden liet ze wonderwel met rust. Mama Hortense bleek een echte straatkat te zijn, en was geen contact met mensen gewoon. Het ene moment vleide ze zich tegen Anne’s benen aan, terwijl ze het volgende moment blies en gromde.
UPDATE – grote blauwe ogen
Bij het live gaan van deze update is het meer dan 2 weken geleden dat mama Hortense en haar 4 kleine kittens werden ontdekt onderin een klimplant. Het weer was de voorbije dagen erg zonnig en de kleintjes zijn ontzettend hard gegroeid. Hun oren zijn al een beetje opengevouwen en hun oogjes zijn ondertussen open zodat de kittens nu een blik kunnen werpen op hun moeder, hun broertjes en zusjes, en de wereld om hen heen. Hoewel de kleintjes nog te jong zijn om te kunnen lopen, zijn ze erg actief. De 4 broertjes en zusjes rollen af en toe om, proberen op hun piepkleine pootjes te staan, vallen pardoes op elkaar wanneer ze ondervinden dat lopen nog wat moeilijk is, waarna ze heerlijk knuffelen met elkaar.
Ook mama Hortense heeft grote vooruitgang geboekt. Ze is niet meer zo bang voor mensen als vroeger, en toont dankbaarheid voor de zorg die ze krijgt. Hortense wordt meermaal daags voorzien van droogvoer en natvoer, maar dat weerhoudt haar er niet van om op duiven te jagen. Wanneer ze niet op jacht is, zorgt mamapoes ontzettend goed voor haar kleintjes.
UPDATE – de eerste stapjes
Vorige week bereikten de kittens een belangrijke mijlpaal: ze zetten hun eerste stapjes! De kleintjes staan nog behoorlijk wankel op hun pootjes, maar dat maakt hun capriolen juist zo schattig. Af en toe verlaten de kittens de veiligheid van de klimhortensia om de buitenwereld te verkennen. Harde geluiden en plotselinge bewegingen vinden ze nog steeds een beetje eng, dus dwalen de kittens nooit te ver van mama af.
De kittentjes horen over enkele dagen al een nieuwe mijlpaal te bereiken, want met drie tot vier weken zijn de kittens oud genoeg om vast voedsel te gaan eten. Anne heeft een grote zak kattenvoer gekocht dat zowel voor de kleintjes als voor mama Hortense geschikt is. Voorlopig hebben de brokjes nog geen succes bij de kittens, want ze wandelen terloops over mama’s bord en negeren het eten terwijl ze proberen rechtop te blijven staan op hun kleine pootjes.
Mama Hortense, daarentegen, houdt van het eten. Ze toont haar dankbaarheid door Anne en Wes te overladen met genegenheid. Hortense wrijft haar kop tegen hun benen, totdat ze laten vallen wat ze aan het doen zijn om aandacht aan haar te schenken. De kittens zijn nog steeds een beetje schuw en rennen terug naar de veiligheid van de klimhortensia wanneer iemand ze probeert te aaien. Behalve het kleine dappere zwart-met-witte tuxedokatje. Hij vindt het helemaal niet erg om geaaid te worden.
UPDATE – slordige eters
Zoals voorspeld in de vorige update, eten de kittens nu vast voedsel. Vooral de kleine tuxedo krijgt maar geen genoeg van de brokjes. De kittens zijn nog niet helemaal gespeend en brengen nog graag een bezoekje aan ‘melkbar mama’. In het filmpje kan je zien hoe de kleintjes de buik van mama Hortense kneden terwijl ze zuigen. Dit is instinctief gedrag dat helpt om de melk te laten stromen.
Hoewel mama de kleintjes nog steeds van voedzame melk voorziet, hebben de kittens belangstelling ontwikkeld voor het water in de drinkbak van mama Hortense. Nabij water zijn is niet gemakkelijk als je nog een beetje wankel op je pootjes staat, dus toen het kleine zwart met rosse kittentje over haar zusje probeerde te kruipen om bij het water te komen, ging het niet helemaal volgens plan. Zie maar wat er gebeurde…
UPDATE – kleine karaktertjes
De kittens zijn nu ongeveer 6 weken oud. Ze klimmen en verkennen tot op 3 meter afstand van hun schuilplaats in de klimhortensia. De tijd is gekomen dat de kittens op hun eigen beentjes leren staan – of liever gezegd op hun pootjes. Nu de kittens onafhankelijker worden, beginnen ook hun kleine persoonlijkheden tevoorschijn te komen.
Het zwart met witte kittentje is zeer actief en speels. Hij rent achter de staart van zijn broertjes en zusjes aan en lijkt soms verrast door zijn eigen onhandigheid, wat schattige taferelen oplevert. Koddig als hij is, vindt de kleine tuxedo het niet erg om geaaid te worden. Hij loopt zelfs naar hij toe als je je hand uitsteekt.
Het lapjeskatje is een echte lieverd die graag geknuffeld en vastgehouden wordt. In tegenstelling tot haar broertjes en zusjes heeft deze kleine dame een aantal typische kattenmaniertjes ontwikkeld, zoals elegant zitten of languit op de grond liggen terwijl ze zichzelf wast.
Het schildpadkitten is erg timide. Ze gaat nooit te ver weg van mama en klimt liever op en neer in de hortensia dan dat ze de tuin gaat verkennen. Terwijl haar broers en zussen graag water drinken, miauwt het kleine schildpadkatje vaak naar mama om melk.
Het roodharige kitten is een beetje verlegen, maar lijkt moediger dan zijn schildpadzusje. Onze roodharige jongen is een grote fan van natvoer en van achter mama’s staart aanzitten, hoewel hij zich verstopt als hij schrikt. Net als zijn broers en zussen, klimt hij graag op en neer in de hortensia.
UPDATE – Leren van de mama
De afgelopen weken zijn de kittens flink gegroeid. Ze zijn nu klaar om te leren hoe ze grote kittens kunnen worden die voor zichzelf kunnen zorgen. De kleintjes zullen jachtvaardigheden ontwikkelen door te sluipen, te springen, te slaan en te rollen. Om de kittens te leren hoe ze een echte prooi moeten vangen, heeft mama haar kleintjes zelfs een dode muis gebracht om op te oefenen. De reactie van de kittens is hi-la-risch! Kijk zelf maar.
Behalve jagen leren de kittens ook om op voorwerpen te klauteren, waaronder tuinstoelen en kleine bomen. Het is onwerkelijk hoe moeder al haar kleintjes in de gaten houdt. Wanneer de kleine schildpadkat te hoog in een boom klimt en bijna naar beneden tuimelt, schiet mama Hortense onmiddellijk te hulp.
Als de kittens eindelijk klaar zijn met spelen, is het tijd om te leren hoe ze zichzelf moeten wassen. Ze leren dit door mama’s gedrag na te bootsen, en het is ontzettend schattig om naar te kijken!
UPDATE – Tijd om naar huis te gaan
Nu de kittens bijna 13 weken oud zijn, is het tijd om op zoek te gaan naar een huisje voor hen. En, we kregen geweldig nieuws: Anne en haar partner Wesley houden mama kat en 2 van de 4 kleintjes! De tuxedo en lapjeskat blijven bij Anne, net als mama Hortense, terwijl de roodharige jongen en het schildpadmeisje zullen worden geadopteerd door een van Anne’s studenten.
Nu het tijd is voor alle kittens om zich te vestigen in hun nieuwe huisje, hebben ze natuurlijk een naam nodig! De kleine Tuxedo zal Adrien gaan heten, terwijl zijn zusje Pippa genoemd zal worden. Adrien en Pippa vormen een hecht koppel dat graag een kattenmand deelt. Precies daarom worden ze niet gescheiden.
De roodharige jongen heet nu Reser, en zijn schildpadzusje heet Rester. Wij zijn net zo benieuwd als jullie hoe de eerste dagen van Rester en Reser in hun nieuwe huis zullen verlopen, en hoe Hortense, Adrien en Pippa zullen reageren op de afwezigheid van de 2 overige kittens.
UPDATE – zich settelen
Bij Anne thuis is het aantal inwonende katten gedaald van 5 naar 3. Dit betekent echter niet dat de rust is teruggekeerd, want mama Hortense is haar kinderen grondig beu. Ze sist en klauwt naar de resterende 2 kittens, wat echter heel normaal gedrag is. In het wild jaagt mama haar kittens weg als ze oud genoeg zijn om op zichzelf te gaan wonen, en Hortense volgt slechts haar instinct.
In het nieuwe huis van Reser en Rester is de eerste nacht vol belevenissen verlopen. Een bloempot kwam de nacht niet heelhuids door, en de kittens besloten op de lakens te plassen. Bah! De kleintjes zijn echter al lang vergeven. Hoe kan iemand immers boos zijn op zulke schatjes.
Deel 9 – Gelukkige katjes
We zijn nu een paar weken verder, en de kleintjes zijn allemaal gewend aan hun nieuwe woonsituatie. Adrien en Pippa lijken hun broertjes en zusjes niet te missen, en mama Hortense is waarschijnlijk opgelucht dat haar kittens oud genoeg zijn om voor zichzelf te zorgen. Alle kittens, en ook Hortense, zijn gesteriliseerd of gecastreerd en hebben hun inentingen en een microchip gekregen, zodat ze kunnen worden getraceerd naar hun eigenaar, mochten ze verloren lopen.
Mama Hortense blijft buiten leven omdat ze niet kon wennen aan een leven binnenshuis. Om de paar dagen komt ze echter tevoorschijn en vraagt om eten, waarna ze weer verdwijnt. Adrien en Pippa daarentegen houden van hun binnenleven. Omdat Anne in een rustige buurt woont, mogen de kleintjes af en toe naar buiten, maar als Adrien niet naar binnen mag wanneer hij dat eist… laat hij zijn glazenwasserskunsten zien. Gekke Adrien toch!
