In dit artikel
1. Wat een naam vertellen kan
Hoewel ze sneeuwluipaarden worden genoemd, zijn deze grote katten nauwer verwant aan tijgers dan aan luipaarden. De twee grote kattensoorten hebben zelfs een gemeenschappelijke voorouder, waardoor ze dus zo’n beetje broer en zus zijn! Sneeuwluipaarden danken uiteraard hun naam aan het feit dat het patroon op hun vacht op dat van een luipaard lijkt. Oh, en de dieren leven ook in de sneeuw!
2. Nomadische bergbeklimmers
Sneeuwluipaarden komen voor in verschillende Aziatische hooggebergten, waaronder de Himalaya. Deze grote katten hebben een nomadische levensstijl, maar kiezen als habitat wel voor rotsachtige bergen en steile kliffen. Die geven de sneeuwluipaarden immers een fantastisch uitzicht over hun territorium. In de winter leven deze katachtigen in relatief laaggelegen gebieden, zo’n 1.200 m boven zeeniveau, maar in de zomer vind je sneeuwluipaarden op hoogten tot wel 6.000 m!
3. Geesten van de bergen
Door hun witgrijze, gevlekte vacht zijn sneeuwluipaarden extreem moeilijk te spotten. De dieren leven niet alleen in afgelegen gebieden, ze zijn ook heel schuw en vermijden elk contact met mensen. Dat in combinatie met een solitaire levensstijl zorgt ervoor dat de kans dat je deze dieren in het wild te zien krijgt erg klein is. Geen wonder dat het sneeuwluipaard de bijnaam “geest van de bergen” heeft gekregen en dat er veel mysterieuze verhalen over het dier de ronde doen.
4. Gekleed tegen de kou
Om te overleven in de ijskoude besneeuwde bergen van Centraal-Azië heeft het sneeuwluipaard enkele opmerkelijke aanpassingen ontwikkeld. Hun gevlekte witgrijze vacht kan op de buik wel 12 cm lang worden, en bovendien hebben de dieren zelfs onder hun poten een dikke warme vacht. Zo kunnen de grote katten over sneeuw lopen zonder weg te zakken of koude tenen te krijgen.
En dat is nog niet alles. Met hun uitzonderlijk lange, superdikke staart, die de dieren gebruiken als een soort warme sjaal, kunnen sneeuwluipaarden zich ’s nachts warm houden. Bovendien dient de staart dient ook als vetreserve voor in barre tijden. Lekker handig!
5. Geboren atleten
Ondanks hun mollige uiterlijk zijn sneeuwluipaarden eigenlijk heel atletisch. Om al hun avonturen in de steile bergen aan te kunnen, hebben ze sterke poten waarmee ze in één nacht wel 40 km kunnen afleggen. Daarnaast kan een sneeuwluipaard tot 15 meter ver en tot 6 meter hoog springen. Indrukwekkend, toch?
6. Trage eters
Waarom een heerlijke maaltijd in een paar minuten naar binnen werken als je er ook een paar dagen van kunt genieten? Om de 8-10 dagen jagen sneeuwluipaarden op een grote prooi, zoals een blauwschaap, een argali (een wilde schapensoort), of zelfs een Siberische steenbok, waar ze dan 3-4 dagen van eten.
Om ervoor te zorgen dat het karkas tussendoor niet wordt opgepeuzeld door andere roofdieren beschermen de sneeuwluipaarden het of verstoppen ze het in sneeuwtunnels. Wanneer ze een klein hongertje hebben, snacken de katten op kleinere dieren zoals konijnen, woelmuizen en marmotten.
7. Liefde van korte duur
Hoewel het sneeuwluipaard een solitair dier is, zoeken mannetjes en vrouwtjes elkaars gezelschap op tijdens het paarseizoen. In deze periode kunnen deze wilde katten geursporen achterlaten om partners naar hun territorium te lokken en elkaar verleiden met speciale roepen en vertoningen. Na de paring gaan het mannetje en vrouwtje nog een paar dagen samen op jacht voordat ze terug elk hun eigen weg gaan.
8. Bijzondere geluiden
In tegenstelling tot veel andere grote katten kan het sneeuwluipaard niet brullen. Waarom? Omdat hun stembanden de laag elastisch weefsel missen die verantwoordelijk is voor het maken van het diepe, rommelende geluid.
Het sneeuwluipaard kan echter wel miauwen, grommen, jammeren en zelfs spinnen en puffen. Dat laatste is een speels geluid dat wordt gemaakt door met een gesloten mond lucht door de neus te blazen. Best schattig!
